نژاد اوروک-های در ارباب حلقه ها

تاریخچه اوروک-های

نژاد اوروک‌ها که با عنوان “اورک‌ های سیاه با قدرت زیاد” توصیف می‌شوند، برای نخستین بار در آخرین سال‌های رهبری دنتور اول یعنی در خارج از موردور ظهور پیدا کردند. در عصر سوم سال ۲۴۷۵ آنها موفق شدند سرزمین Ithilien را فتح کنند و شهر Osgiliath را به ویرانی بکشانند، ولی بعدها از طریق بورومیر (Steward Boromir) با شکست مواجه شدند. سال‌های بعد، اورک‌های موردور – از جمله اوروک‌ها – به حمله Ithilien ادامه دادند تا عصر سوم ۲۹۰۱ آن را به طور کلی ترک کردند. در حدود عصر سوم ۲۹۹۰، جادوگر فاسد که سارومان نام داشت شروع کرد به بهره‎گیری و احتمالاً پرورش اورک‌ها در ایزنگارد. زمانی که سایه دشمن بر روی روهان نقش بست، اوروک‌های بیرون از ایزنگارد به گروه‌های مبارز اورک‌های کوه‌های مه آلود برضد روهیریم ملحق شدند. همچنین می‌توانید برای خواندن کتاب های ارباب حلقه ها به صورت سه بعدی در میتراکانا کلیک کنید.

در نبرد حلقه، اوروک‌ های موردور از ارباب تاریکی که نامش سائورون بود به عنوان چشم بزرگ یاد می‌کردند و شگرات فرمانده یکی از این پادگان‌هایی بود که در سیریث اونگول قرار داشت، در حالی که شخصیتی همچون گورباگ عنوانِ کاپیتان اوروک میناس مورگول را داشت. اوروک ‌های ایزنگارد هسته یک ارتش ده هزار نفری را شامل می‌شدند. با ملحق شدن دانلندینگ‌ها و ارک‌های رایج ایزنگارد، آنها در نبرد اول و دوم فوردهای ایزن برضد روهیریم‌ها مبارزه کردند. سپس ارتش اوروک-های علیه پادشاهی به نام تئودن و مردمش در هلمز دیپ ارسال شد، جایی که آنها در جنگ هورنبورگ با شکست کاملی رو به رو شدند.

جادوگر فاسد پشت سر استادش، نیروهای کوچکتری را ارسال کرد تا حامل حلقه را به منظور اهدافی که خود داشتند، دستگیر کنند. این اوروک‌ها از طریق موجودی به نام اوگلوک رهبری می‌شدند و در کمین یاران حلقه در آمون هن مستقر می‌شدند و در نتیجه بورومیر را کشتند و مری و پیپین را به اسارت خود گرفتند. اگرچه اوروک‌ها با ارک‌های کوهستانی و موردور اورک‌های گریشناخ که به آنها پیوسته بودند درگیری داشتند، ولی ایزنگارد را به عنوان مقصدی از هابیت‌های اسیر مورد تحمیل قرار دادند.

پس از مبارزه سم‌وایز گمجی (Samwise Gamgee) با عنکبوتی به نام شلوب (Spider Shelob)، دو سرباز ارک به رهبری کاپیتان های اوروک، Shagrat و Gorbag به فرودو بگینز بیهوش برخورد کردند و او را به عنوان زندانی خود به کیریت اونگول (Cirith Ungol) منتقل کردند. اورک‌ها و اوروک‌ها که میان خود بر سر وسایل فرودو درگیر بودند، یکدیگر را سلاخی کردند و به سم اجازه دادند به برج بدون محافظ وارد شود تا فرودو را آزاد کنند.

ظاهر اوروک-های

آنها سریعتر از اورک‌های معمولی به نظر می‌رسیدند و قادر بودند در طول روز بدون در نظر گرفتن اینکه ضعیف شوند به سفر بروند. آنها نه تنها سریع‌تر عمل می‌کردند، حتی بزرگ‌تر، باهوش‌تر و قوی‌تر نیز بودند، اگرچه هنوز کوتاه‌تر از مردان دیده می‌شدند. اوروک‌ها در خدمت باراددور، مردم موردور، از نماد چشم قرمز سائورون بهره می‌بردند. چشم قرمز نیز روی سپر آنها به حالتی خاص نقاشی شده بود. حداقل یکی از آنها که عنوان نگهبانی را داشت همراه با مری و پیپین در راهپیمایی تشکیل شده حضور داشتند، یک چاقوی سیاه با تیغه‌ای بلند داشت که پیپین از آن برای بریدن طناب‌هاییی که بر روی دستانش بود، استفاده می‌کرد.

اوروک های در استخدام اورتانک از یک ورون که حالتی S مانند داشت و ساخته شده با فلز سفید بود برای استفاده در جلوی کلاه آهنی خود بهره می‌بردند. آشکار بود که این “S” مخفف شخصیتی همچون سارومان است، چرا که سپرهای آنها یک دستِ سفیدِ کوچکِ سارومان را نشان می‌داد که در مرکز یک میدان سیاه جای گرفته بود. آراگورن بیان داشت که تجهیزاتی که آنها دارند به هیچ عنوان شبیه دیگر اورک‌ها به نظر نمی‌رسد.
آنها سعی کرده بودند به جای شمشیرهای خمیده از شمشیرهای کوتاه و پهن بهره ببرند. کمان‌های بزرگ آنها به طرزی ساخته شده که متشکل از چوب سرخدار بود که طول و شکل آن مانند مردان بود. اگرچه آنها علاقه‌ای به نور خورشید نداشتند، ولی بهتر از دیگر ارک‌ها قادر به تحمل آن بودند. سارومان به آنها وعده گوشت انسان را داد.

اورک‌های ایزنگارد

اورک‌های ایزنگارد یا ایزنگاردرها اورک‌هایی تلقی می‌شدند که در گودال‌های حلقه ایزنگارد به طور کامل مستقر شده بودند و عنوان خدمت‌رسان به جادوگر سقوط کرده سارومان را داشتند. آنها بخش عمده‌ای از نیروی انسانی او و همینطور بخش قابل توجهی از نیروهایی را شامل می‌شدند که او برای حمله به پادشاهی همسایه روهان فرستاد.