میتراکانا

محافل نورانی، آرامگاه‌های پرنور، و تاریخی که بر آن نور مهربانی، قدرت و همدلی تابیده است؛ خوشا به سرزمین میتراکانا، که در اعماق تاریخ و فرهنگ دیرینهٔ ایران می‌لرزد.

در قلب سرزمینی که با آن بزرگی نیاز به شناخته شدن ندارد، میترا، خدای نور و عدالت، از روی اعتقاد و ایمان در نور برای هدایت جامعه‌های باستانی خود برجسته شد. باور به میترا نماد عشق و مهربانی بود، نوری که تاریکی را بر هم می‌شکند و روشنایی را به دل‌های غمگین می‌رساند.

آرامگاه‌های میترا، عبادتگاه‌های پراز احساسات و صلح بودند. این مکان‌های مقدس، از آن دوران تا به امروز، پرچمداران صلح و محبت بوده‌اند، بازتابی از یک جامعه‌ی آرام و با ارزش که مهربانی را به عنوان اصلی‌ترین ارزش خود اعلام کرده بودند.

امروزه، با کاوش‌های علمی و بازنگری در تاریخ، مفاهیم و ارزش‌های میتراکانا به عنوان نمادهایی از انسانیت و عدالت برای جامعه مدرن نیز ارزشمند هستند. آیا نور میترا هنوز هم می‌تابد؟ شاید در زندگی‌های ما، در عشق و مهربانی که با یکدیگر به اشتراک می‌گذاریم، جستجوی ما برای نوری جدید از معنای میتراکانا شکوفا شود. حداقل نور میتراکانا در اینجا میتابد، در گوشه‌ای از این کتاب‌های سه بعدی.

جشن میتراکانا چیست

جشن میتراکانا، تازگی و شادی را در شروع پاییز و زمستان تاریک به نمایش می‌گذارد؛ یک اعتراض زیبا به تاریکی و یک آغاز جدید با نور و امید.

در این جشن، افراد به علاقه و شور عمیق خود به خورشید و نور به هم تبریک می‌گویند. آنها از این فرصت برای گرامیداشت نوری که میترا، خدای نور، به جهان آورده است، بهره می‌برند. جشن میتراکانا به عنوان یک جشن مراسمی و مذهبی در دوران باستانی در فرهنگ زرتشتی شناخته می‌شود، اما امروزه نیز بسیاری در سراسر جهان میتراکانا را به عنوان یک جشن متمایز و فرصتی برای گرامیداشت نور و شادی زندگی جشن می‌گیرند.

در این جشن، معمولاً میزان زیادی از غذا و نوشیدنی فراهم می‌شود و افراد با هم به جشن و شادی می‌پردازند. بیشترین توجه به روشنایی و نور داده می‌شود؛ از روشنایی شمع‌ها و چراغ‌های فانوس‌ها گرفته تا استفاده از رنگ‌های روشن و زنده در تزیینات و لباس‌ها.

جشن میتراکانا به عنوان یک فرصت برای ایجاد اتحاد و انس با خانواده و دوستان شناخته می‌شود و افراد به اشتراک‌گذاری لحظات شاد و نورانی می‌پردازند. این جشن نمادی از امید به روزهای بهتر و نورانی در آینده است و همچنین یادآوری فراگیری بزرگترین نیاز انسانی، یعنی نور و شادی در زندگی است. میتراکانا نمادی از امید و انسانیت در برابر تاریکی و ناامیدی است.

میتراکانا همان جشن مهرگان است

آمده است که مهرگان یا جشن مهر یکی از مراسم و جشن‌های ایران است که با اعتدال پاییزی پیوند داشته و در روزهای آغازین فصل پاییز برگزار می‌شود. این جشن معمولاً چندین روز به درازا می‌کشد. در خراسان در سده‌های گذشته این جشن را با نام جشن سر میزو یا جشن سر برج میزان برگزار می‌کرده‌اند. معیار سنجش (نخستین) این جشن همان زمان برابری شب و روز یا اعتدال پائیزی بوده‌است، اما در طول زمان بر اساس معیارها و ابزارهای سنجش زمان در مکان‌های مختلف زمان جشن تغییراتی داشته‌است به‌طوری که امروزه نزد زرتشتیان ایران ۱۰ مهر و تا مهر روز از ماه مهر برگزار می‌شود، اما در گاهشمار ایرانیان، گاهشمار جلالی روز مهرگان، ۱۶ مهر ماه است. در میان مردم خراسان جنوبی اول مهر یا سر میزو و روز ۷ مهر ماه برگزار می‌شود. این جشن در جوامع ایرانی خارج از ایران نیز برگزار می‌شود.

همچنین حکیم فردوسی در شاهنامه روز مهرگان را روزی می‌داند که فریدون ذر آن به پادشاهی نشست و تاج بر سر گذاشت. بیشتر مورخان روزی را که فریدون بر ضحاک غلبه کرد و او را در کوه دماوند به بند کشید، روز مهرگان شمرده‌اند.