پرایور اینکنتاتو در Harry potter

پرایور اینکنتاتو که همچنین با عنوان دیگری همچون “اثر طلسم معکوس” قابل شناخت است، یک تجلی کمیاب تلقی می‌شود که زمانی اتفاق می‌افتد که دو چوبدستی با هسته‌ای یکسان (یعنی این منظور را می‌رساند که از یک حیوان گرفته شده باشند) در دوئلی سخت با همدیگر در تلاش برای مبارزه باشند. چوبدستی برنده سعی دارد، چوبدستی بازنده را وادار کند تا “پژواکی” که شامل جدیدترین طلسم‌های اجرایی می‌شود را به ترتیبی که معکوس به نظر می‌رسد تولید کند. برای خواندن و دانلود کتاب های هری پاتر به صورت سه بعدی در میتراکانا کلیک کنید.

اثرات پرایور اینکنتاتو

همان‌طور که قوانین به وجود آمده در چوبدستی‌ها حالتی دیکته شده است، زمانی که یک دوئل سخت میان جادوگران با هسته‌هایی که چوبدستی یکسان دارند انجام شود، اجرای طلسم به طور همزمان به دست هر دو جانب منجر به ایجاد اثری کمیاب و قدرتمند می‌شود که به نام پرایور اینکنتاتو شناخته می‌شود. در این حالت اینطور نمایان می‌شود که هر دو چوبدستی از طریقی که به یک نخ طلایی ربط پیدا می‌کند به همدیگر متصل می‌شوند به طوری که صد‌ها پرتو‌های طلایی که به صورت کوچکتر از این نخ مرکزی هستند به حالت پرتاب درمی آیند که در نتیجه قفسی را در اطراف دوئلیست‌ها تشکیل می‌دهند.
سپس دو حاملی که به چوبدستی مرتبط هستند مجبور می‌شوند تا در یک حمله با هم مقابله کنند. زمانی که یک چوبدستی بر دیگری غلبه می‌کند، چوبدستی بازنده وادار می‌شود تا “پژواکی” از جدیدترین طلسم‌هایی که به حالت اجرا درآمده است را به ترتیبی که معکوس به نظر می‌رسد را بازتولید کند.

اگر یکی از این طلسم‌های گفته شده حالت نفرین کشتن را داشته باشد، در آن صورت ممکن است این اتفاق رخ دهد که یک “پژواک” شبح گونه از فردی که مقتول است بیرون آید. چنین پژواک‌هایی قادر است “ظاهر و شخصیت” شخصی که متوفی به نظر می‌رسد را حفظ کند و همچنین این توانایی را دارند که مکالمه‌ای داشته باشند و اتفاق‌های قبل و بعد از مرگ خود را به یاد بسپارند. با این وجود، این “پژواک‌ها” به مانند ارواح عمل نمی‌کنند و در واقع با عنوان بازگشت از دنیای مردگان شناخته نمی‌شوند؛ آن‌ها تنها قادر هستند برای چند لحظه‌ای در دنیایی که فانی تلقی می‌شود بمانند و سپس محو شوند.

مشخص نشده است که این “پژواک‌ها” به طور حقیقی تظاهری آگاهانه با احساسات افراد مختلف دارند یا صرفاً بدین منظور در نظر گرفته شده‌اند که تصاویری تخیلی هستند. “پژواک” شخصیتی همچون جیمز پاتر به اندازه‌ای که باید کافی باشد، خودآگاه به نظر می‌رسید که بتواند وضعیتی را برای پسرش شرح دهد و از او اینطور در خواست کرد که به محل امنی برود. اگر این “پژواک‌ها” به خاطر تجدید دیداری از سوی مردگان پشت ویل باشد، بنابراین یکی از دو روشی که قابل شناخت است برای چنین کاری در نظر گرفته خواهد شد. مورد دیگری که شناخته شده به نظر می‌رسد، سنگ رستاخیز است.