هنر‌های تاریک در Harry potter

در واقع هنر‌های تاریک معمولاً به عواملی که مربوط به جادو‌ها و اقدامات آن‌ها می‌شود اشاره دارند که می‌توان از آن‌ها طوری کمک گرفت تا برای آسیب رساندن به دیگران مورد استفاده قرار داد که شامل بهره گرفتن از اقداماتی همچون نفرین‌های قوی و اثرگذار یا نابخشودنی تا دم کردن معجون‌هایی که به هنر‌های تاریک بر می‌گردد و حتی به پرورش دادن موجودات تاریک هم مرتبط می‌شود. این اعمال بیشتر به صورت غیرقانونی صورت گرفته است یا حداقل در دنیایی که مملوء از جادوگران است به شدت ناپسند به حساب می‌آید. برای خواندن و دانلود کتاب های هری پاتر به صورت سه بعدی در میتراکانا کلیک کنید.

از افراد تمرین‌کننده این جادو‌ها به عنوان جادوگران تاریک هم شناخته می‌شود. از برجسته‌ترین و در واقع قدرتمندترین آن‌ها می‌توان به شخصیت منفوری همچون لرد ولدمورت اشاره کرد و به عنوان بدترین جادوگر تاریکی در تمام طول تاریخ یاد کرد. پیروان او که لقبی با نام مرگ خواران با خود به همراه داشتند به شدت از هنر‌های تاریکی استفاده می‌کردند.

ماهیت هنر‌های تاریک

هنر‌های تاریک عموماً برای افرادی که از آن‌ها بهره‌گیری می‌کردند عنوانی همچون تباه‌کننده داشت. شخصیت منفیِ تام ریدل پس از گذشت سال‌ها درگیری در آن‌ها حتی ظاهرش اینطور پیدا بود که تباه شده است تا جایی که زیبایی سابق خود را به طور کلی از دست داده بود.

آلبوس دامبلدور به خصوص به این موضوع اشاره کرده است که هر فردی که در هر یک از هنر‌های تاریک از جمله قتل درگیر شود، به روح بدن آسیب می‌رساند؛ برای نمونه، او در مقطعی از زمان به شخصیتی همچون سوروس اسنیپ گفت که روح فردی با نام دراکو مالفوی “هنوز آنقدر مورد آسیب جدی قرار نگرفته است” که مرتکب قتل شود، ولی اگر او دست به انجام چنین کاری شود “روحش به طور کلی از بین می‌رود”. این نشان از این نکته دارد که بهره‌گیری از جادوی بسیار تاریک همانند نفرینی که به کشتار دیگری ختم می‌شود، به روح فرد آسیب بسیاری وارد می‌کند.

هنر تاریک در ایجاد کردن موجودی به نام هورکراکس به معنای واقعی کلمه باعث این رویکرد شد که روح برای یک هدف غیرطبیعی شکافته شود یعنی به جاودانگی دستیابی پیدا کند. شخصیت دیگری نظیر کویرینوس کویرل در ابتدا صرفاً به منظور آگاهی بیشتر علاقه‌مند به شناخت جادوی تاریک بود، ولی کنجکاوی او باعث این اتفاق شد تا در نتیجه او به طور کامل به جادوی تاریک جذب شود و روحش فاسد شود.

به گفته شخصی همچون اسنیپ، هنر‌های تاریک ذاتی دارند که به صورت عملگرایانه رفتار می‌کنند و فرد در هر مرتبه‌ای که قصد شکست خوردن داشته باشد، تنها “خشن‌تر و باهوش‌تر” از قبل به عرصه تاریکی باز می‌گردد. از همین رو مهم است که دفاع کردن فرد نیز به مانند این هنر‌های ناپسند همه کاره در نظر گرفته شود.

در واقع طلسم‌های تاریک با قدرتی باورنکردنی برای موفق شدن احتیاج به قصد مخرب داشتند؛ برای نمونه، بر اساس گفته‌ی بلاتریکس لسترنج، به منظور اجرای نفرینی باید واقعاً این نکته را در نظر داشت که میل به ایجاد درد داشته باشد. همچنین کنترل کردن هنر‌های تاریک ممکن است اینطور به نظر برسد که بسیار دشوار باشد؛ برای نمونه، وینسنت کراب نتوانست در سال ۱۹۹۸ در جنگ هاگوارتز کنترلی روی آتش نفرین شده ایجاد کند و آن را از دست داد و حتی توسط آن هم کشته شد. جراحاتی که ناشی از همین جادوی تاریک بود گاهی اوقات هرگز به طور کاملی بهبود پیدا نمی‌کرد، مثل گوش فردی همچون جورج ویزلی که به دست نفرینی که توسط سکتومسمپرا انجام شد، بریده شد.

بعضی از نفرین‌ها قادر هستند در ژن‌های فرد به صورت دائم باقی بمانند و از طریق نسل‌ها انتقال پیدا کنند، یا حتی ممکن است مجدداً در یک نسل ظهور پیدا کنند. برای نمونه، شخصیت دیگری نظیر آستوریا مالفوی یکی از قربانیانی بود که نفرین جدش شناخته می‌شد.

موجودات تاریک همچنین این توانایی را دارند اثرات ماندگاری برای افرادی که بسیار نزدیک شناخته می‌شوند، داشته باشند تا جایی که می‌تواند حالتی مرگبار یا بسیار مضر هم برای دیگران باشد. باسیلیسک‌ها می‌توانستند که افراد را با یک نگاه از جانب خود دچار سنگ‌شدگی کنند یا با نیش زدن به آن‌ها از طریق زهرشان بکشند. دمنتور‌ها این قدرت را داشتند که جان انسان‌ها را به گونه‌ای که به یک بوسه ختم می‌شد، ببلعند که البته باید دانست که هیچ راه درمان یا نجاتی برای قربانی وجود نداشت و او بقیه عمرش را باید در حالتی نباتی می‌گذراند.